Na verschillende onderzoeken komt begin 2019 de uitslag van je klachten: de diagnose ALS. Dit sloeg in als een bom. Mijn wereld stond stil. Mijn zelfstandige, actieve vader, die altijd wel iets aan het knutselen of opknappen was, kreeg de vreselijke diagnose van deze uitzichtloze ziekte. Ik had wel eens wat gehoord over ALS, maar wat houdt het precies in? Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd. Het is een dodelijke ziekte. Hoe snel zal je achteruit gaan? Hoeveel tijd hebben we nog? Wat gaat er voor je veranderen in huis? Kun je daar blijven wonen? Wat is je levensverwachting? Tussen de 2 en 5 jaar werd verteld. De tranen sprongen in mijn ogen. Ik voelde me machteloos en boos. Waarom jij?
Mijn lieve, sterke vader; ik kan hem toch niet missen. En mijn moeder dan? Hoe kan ik haar ondersteunen?
In de afgelopen jaren heb ik gezien dat je fijne motoriek achteruit ging, hoe het lopen steeds moeilijker werd. Ik zag je worstelen, je frustratie en hoeveel moeite je had met het inleveren van je zelfstandigheid. Met letterlijk vallen en opstaan worstelde je door de dagen heen. En je zei altijd: samen redden we het wel. Toen je de auto weg moest doen, was dit een enorme emotionele klap. Je wereld werd steeds kleiner en afhankelijk zijn vond je vreselijk. Je strijdlust werd minder naarmate je meer afhankelijk werd van anderen. Het worstelen van een dierbare met een ernstige ziekte is emotioneel zwaar. Je staat aan de zijlijn en kan diegene niet daadwerkelijk helpen. Je kunt er alleen maar voor hem zijn en praktische zaken regelen. Op 20 maart heb je het leven losgelaten. We hebben de uitvaart georganiseerd zoals jij voor ogen had. Ondanks dat ik je enorm mis, voel ik berusting dat je niet meer hoeft te lijden.
Voor jezelf zorgen (tijdens mantelzorgperiode)
Tijdens zo’n proces van mantelzorgen is het juist belangrijk dat je goed voor jezelf blijft zorgen, maar de praktijk leert dat je vergeet tijd voor jezelf in te ruimen. Je zet degene met de ziekte voorop.
Alle zorg gaat naar de ander uit. Tijd en aandacht voor jezelf is er bijna niet; jouw leven staat ook stil. Naast ondersteuning voor je mentale gezondheid, is gezond eten heel belangrijk om jezelf staande te houden. Hier gaat het vaak mis. Het bereiden van maaltijden wordt een routine, zonder inspiratie en veelal niet de meest gezonde keuzes.
Ben jij partner of dochter van iemand met een uitzichtloze ziekte en loop je vast in je verdriet, frustratie en machteloosheid? Uit eigen ervaring weet ik dat rouwtherapie en voedingscoaching de juiste basis zijn om je veerkracht en vreugde in het leven terug te krijgen. Ik heb een speciaal programma ontwikkeld zodat ook jouw balans weer terugkomt!
Ben jij er aan toe om het heft in eigen hand te nemen? Neem contact met mij op.